Ontwikkelingshulp: heeft dat eigenlijk wel zin? Dat was de vraag die gesteld werd tijdens een uitzending op de radio enkele weken geleden. Aanleiding? Het voorstel van de federale regering om het jaarlijkse budget voor ontwikkelingshulp te halveren. Ja, dat lees je goed: 50% minder middelen. En dat bovenop de eerdere aankondiging van de Vlaamse regering om minstens 10% te snoeien in het budget voor ontwikkelingssamenwerking. Toegegeven: je kan er niet om heen. In tijden waarin woorden als besparing en uitdaging bijna dagelijks het nieuws halen, is het goed om kritisch te kijken en na te gaan hoe je met een beperkt budget de grootst mogelijk impact creëert.

Maar iedereen die zou twijfelen aan het nut van duurzame ontwikkelingssamenwerking, kan ik alleen maar aanraden: kom zelf eens kijken. Voel, kijk en ervaar zélf het verschil.

Het was de zesde ochtend van mijn zoveelste werkreis naar Tanzania toen zuster Clara de voorbije zomer om 6u45 met wat vertraging aan het ontbijt verscheen. Ze kwam net terug uit het Fr. Bolle Memorial Health Center dat naast het huis van de zusters ligt. Ze zag er moe uit. Ze schonk wat koffie in en vertelde dat het een stevige nacht was geweest. Terwijl iedereen rustig lag te slapen had zij samen met de nachtverpleegkundige maar liefst drie kinderen op de wereld gezet.

Benieuwd hoe dat verhaal afgelopen is? Wil je weten hoe het met onze projecten gaat in Tanzania? Lees dan snel onze 28ste nieuwsbrief in PDF-formaat.